Cocks Jonker-de Groot

Laat ik me voorstellen: Cocks Jonker, geb. 6-4-1928 te Voorburg.

Na een 'ogenschijnlijke' rustige jeugd, brak de wereldoorlog 40-45 uit, waarin ik geleerd heb wat mensen doen om te overleven.

Bombardementen legden 't leven stil en hongertochten op houten fietsbanden waren een risicovolle en spannende gebeurtenis.

Niet meer van deze tijd, hoewel dreiging van oorlogsgeweld rondom in onze wereld van nu zichtbaar en voelbaar is.

Zo is er in al die jaren achter mij nog niet veel veranderd, maar wat ik ervaren heb is, dat de liefde, wat toch van alle tijd is, veel kracht geeft om doelen in mijn leven te bereiken.

Na de oorlog heb ik de mogelijkheid gekregen om de opleiding tot kinderverzorging te volgen. Daarna werkte ik 3 jaar op een medisch kleuterdagverblijf, waar ik twee jonge spastische meisjes heb begeleid. Eén van die twee leerde ik om op haar eigen benen te vertrouwen. Het was voor mij vreugdevol werken om samen met deze gehandicapten op weg te gaan en deze jonge kinderen tot aan de grens van hun kunnen te brengen.

Hun leerweg werd ook mijn leerweg, hoewel ik op dat moment daar nog geen weet van had.

Je eigen gehandicapte dochter op haar pootjes te zetten, te begeleiden naar zelfstandig wonen, zodat ze haar eigen plek in het leven kan innemen.

Liefdevol en vreugdevol, maar energievretend, waarbij ik soms 't gevoel had, dat ik niet meer op mijn eigen voeten kon staan.

Door't schrijven van dit boekje, heb ik zelf meer rust gekregen en hopelijk kan ik andere ouders steunen in het groot brengen van hun kind, dat net even anders is dan de andere kinderen.

Ze hebben recht op onze liefde, waarmee wij binnen hun grenzen, de kracht vinden om ze te begeleiden.